موژان

حرف نمی زنم نه اینکه دردی نیست..حرف که نمی زنم از آن است که جنس حرف هایم از آن نگفتنی ها شده است و تو کاش می دانستی این سینه ی سنگین چقدر نفس هایم را کند کرده است...

هی رفیق خیلی مهم نیس که برات فرقی  نکنم با این آدمای سر چهار راه که واسه پول در آوردن حتی زحمت گل فروختنم به خودشون نمی دن همیشه تحمل تنهایی از گدایی محبت آسون تر نیس...

می دانم آدم هایی هستند که جنس حرف هایشان نگفتن است.آدم هایی از جنس درد.دلم از آن آدم ها می خواهد که نگفتنی هایمان را نگوییم و با هم درد کنیم...